Aflevering 6, de kwart finale
De Rijnsburgse Ine Paauw-van der Plas (44) is een van de deelnemers van Heel Holland Bakt. In deze rubriek vertelt Ine over haar ervaringen.
André kondigde het al aan, het thema van deze week was niet makkelijk, maar Moeilijk. Als hobbybakker, met baan en gezin bak je in de regel geen nougatine bouwwerk, of kogel gebakjes.. Ik ook niet!
Het beloofde een spannend weekend te worden, voor iedereen. Het niveau is hoog, de opdrachten zijn erg moeilijk. Patisserie werk, voor de meeste van ons helemaal nieuw. Ik heb er een nacht voor doorgehaald om er maar achter te komen hoe ik dit varkentje moest wassen.
De signatuur opdracht, maak zes kogel gebakjes. Volgens Robért 'gewoon' zes gebakjes in de vorm van een balletje. Ja ja.. Ik ben aan de slag gegaan met mijn 'Aardbei Mojito Bombes', lekker zonnig. Robért kwam me nog even vertellen dat ik toch wel een risico nam, en de lat weer hoog legde. Maar ja, zoals ik zei 'Ine zou geen Ine heten als ze geen risico neemt!' Want, zonder risico kom je er niet. Ik moest snel werken, mijn bavaroise moest goed opstijven in de vriezer. Lastig klusje want de vriezers hadden moeite met de bakkers die steeds de deurtjes open en dicht deden waardoor de temperatuur veel te hoog was. De tijdsdruk lag weer hoog; toch leek ik mijn zenuwen onder controle te hebben. Uiteindelijk lukte het me om mijn gebakjes te voorzien van een mooi glimmende 'spiegel' en ze te presenteren. Maar iedereen had mooi gewerkt, spannend. Janny was tevreden over de structuur en vond ze heerlijk, goed geslaagd zelfs. Een opsteker!
Voor de technische opdracht moesten we twaalf Malakoff gebakjes maken. Weer een opdracht waarvan ik geen idee had wat het was. Lastig, een rondje bladerdeeg half afbakken, van soesbeslag een cirkel opspuiten en afbakken en ondertussen banketbakkersroom maken, slagroom stijf kloppen en chocolade fondant maken. De gebakjes in elkaar zetten, een kers erop en tadaa! Veel werk weer in weinig tijd. Maar ook mijn Malakoffs mochten er zijn!
De volgende ochtend stond ik op met lood in mijn schoenen: de spektakel opdracht moest gemaakt worden! Deze vreesde ik enorm, het bouwen van een nougatine werkstuk stond op het programma. Thuis lukte het niet, ik had steeds het verkeerde recept. Op het allerlaatste moment voor vertrek probeerde ik er weer een uit en die klopte. Werken met gesmolten suiker is een hete klus, de hoge temperatuur; de hoeveelheden luisteren erg nauw. Hans en Gwenn hielpen me op weg na een moeilijke start en van Janny kreeg ik een kus. Hiermee kon ik verder, het was alles op alles om dit te halen dus hoofd omhoog en gaan. Ondanks mijn paniek en tranen pakte ik mijn focus en raakte ik in uiterste concentratie. Iedereen was stil in de tent, voor ons allemaal was het moeilijk. Het lukte! Mijn 'Zoete Vogelhuisje' stond te pronken op zijn boomstam, inclusief vogeltjes van nougatine. Wat was ik trots!
Een schattig resultaat, een overwinning op jezelf, mooie smaken, mooi uiterlijk, mooie kleur… Janny en Robért waren blij met me, en ik brak. De complimenten zorgden voor tranen. De vermoeidheid speelde me parten, en mijn trots natuurlijk! Ik mag door, naar de HALVE FINALE! Wat een overwinning!