Na zestig jaar nog steeds gelukkig
n Huwelijk ging niet de mist in
Diamant n Dirk van der Plas (86) en Lena van der Plas-Haasnoot (86) schoven elkaar op 20 december 1956 de ringen om. 'Het was een mistige dag' herinnert het diamanten paar zich. Op een heldere dag na de datum van hun zestig jaar geleden huwelijksvoltrekking blikken zij terug op deze gedenkwaardige 20 december van 60 jaar geleden.
Door Piet van Kampen
De geboren Katwijkers zitten er stralend bij. Hoe leerde het stel elkaar kennen? Dirk: 'Ik liep met de fiets aan mijn hand over de Boulevard. Lena benaderde mij en vroeg of zij mij thuis mocht brengen'. De omgekeerde wereld. Meisje vraagt aan jongen of zij haar thuis mocht brengen. Het verzoek werd ingewilligd en Lena sprong achterop. 'Ze zag zeker wat in mij en is aan mij blijven hangen' grapt de olijke Dirk. Lena op haar beurt: 'Er was nog een jongen die een oogje op mij had maar die wou ik niet'. Zij maakte dus de goede keuze. Na zes jaar verkering gaf het stel elkaar op een mistige dag het jawoord. Uit hun verbintenis werden de zonen Dirk, Arie en Martijn geboren. Het paar werd gezegend met vier kleinkinderen en vier achterkleinkinderen die regelmatig op zondag een bakkie komen doen bij het ouderlijk paar.
Honkvast
Dirk was timmerman en was mede werkzaam in de bouw van de huizen in de Oranjestraat. Hij was ook een van de eerste kopers en woont er nu nog steeds. Het diamanten paar is dus honkvast. Na een onwillige rug werd Dirk werkzaam op de camping Noord- en Zuidduinen. Tussentijds bouwde hij veel scheepsmodellen en bekwaamde zich op de pc. Moeder de vrouw voedde de zonen op en las af en toe een boekje. Samen heeft het paar jaren lang genoten van vakanties met de caravan in binnen- en buitenland. Ook nu gaan zij nog regelmatig met de auto op pad. Het diamanten feestje werd met de familie in Huys te Britten luister bijgezet.
Jan en Hennie Hoek vieren 60-jarige mijlpaal
n 'Blij dat wij dit mogen beleven'
Diamant n Het was 28 december 1956 toen Jan Hoek en Hennie - toen nog Hoogerdijk - elkaar de ringen om schoven. Een verbintenis voor het leven waar de geboren en getogen Katwijkers nu op terugblikken.
Door Piet van Kampen
Het is in de gezellige huiskamer aan de E.A. Borgerstraat, het geboortehuis van de bruid. 'Ik woon hier al mijn leven lang, want na ons trouwen zijn we bij mijn moeder in gaan wonen' vertelt de vitale Hennie (83). Even terug in de tijd, het moment van hun ontmoeting. 'Je kan het zeker wel raden', lacht de vrouw des huizes, 'in de Voorstraat'. Jan (86) beschrijft de kennismaking. 'Ik loop wel even met je mee naar huis' bood hij aan. De aanbieding werd aanvaard en hun levenswandeling begon. Het paar kreeg een dochter, Arina, en een zoon, Jaap. Helaas is deze vorig jaar overleden, een dieptepunt in het huwelijk dat ook vele mooie momenten kende zoals de geboorte van de vier kleinkinderen.
Vrijwilligersgezin
Jan verdiende de kost aanvankelijk op zee en later in de bouw. Zelf bouwde hij in de vrije uurtjes scheepsmodellen terwijl zijn echtgenote zich als vrijwilligster inzette, zoals kinderoppas bij de Nieuwe Kerk en als vrijwilliger bij Huize Salem en later in wijkgebouw 't Zandgat waar ook Jan na zijn pensioen zich eveneens verdienstelijk maakt. Overigens was Hennie al vanaf haar twaalfde op pad om langs de deur geld voor de Kerk op te halen. Terugdenkend aan mooie vakanties in diverse Europese landen en niet te vergeten ook ons eigen mooie land: die ene keer dat zij naar Turkije zouden vliegen is hen het meest bijgebleven. Nauwelijks opgestegen moest de kist weer naar de grond omdat Jan een hartaanval kreeg. Grote paniek natuurlijk. Uiteindelijk is het allemaal goed afgelopen en kon het paar hun 60-jarig feest in 't Zandgat vieren.
