Reisverslag van Werkgroep de Ruyter naar Kosovo
n Helaas blijft deze hulp dringend nodig
Hulp n Het begint een traditie te worden. De jaarlijkse reis naar Kosovo georganiseerd door een aantal dames die een warm hart hebben voor het werk van Werkgroep de Ruyter. Zo dragen ze op hun manier een steentje bij aan dit goede doel.
Dit keer bestond de groep uit: Dirk Ravensbergen, Ant v.d.Plas, Judith van Egmond, Gijbertha Keijzer, Riet v.d.Kerkhoff, Jolanda van Egmond.
Hieronder leest u hun ervaringen in een uitgebreid reisverslag.
Op zondag 23 oktober vertrokken we om 07.00 uur met het vliegtuig naar Kosovo. De twee vrachtwagens waren de donderdag ervoor al vertrokken.
Maandag 24 oktober. Na het ontbijt zijn we 365 balen meel gaan kopen en in het depot gebracht. Rezartha is 's morgens naar de terminal gereden om de chauffeurs te helpen bij het vrij maken van de vracht. Dat is deze dag niet gelukt. De chauffeurs kwamen naar het guesthouse om te eten en te slapen. Wij zijn deze dag ook nog naar Samuela geweest. Het meisje heeft leukemie maar het gaat goed met haar. Ze gaat naar school en voelt zich goed. De moeder heeft al geruime tijd klachten in haar buik. We laten geld achter om naar de dokter te gaan. Daarna hebben we 6 potkachels en een zaagmachine gekocht voor Janos en andere gezinnen die bij elkaar wonen. Die gaan we de volgende dag langs brengen. Daarna naar een nieuw gezin die in armoede leeft. De oudste zoon heeft epilepsie, de vader geen werk. Er is geen geld voor medicijnen. Hebben Depakine voor de jongen gekocht bij de apotheek voor enkele maanden en komen terug om kleding, meel en een voedselpakket te brengen.
Dinsdag 25 oktober. Als eerste naar Samuela's oma gereden om te laten zien waar Samuela is geboren. Ze is 81 jaar en haar toestand erbarmelijk. Zij leeft met haar neef die nu is opgepakt omdat hij illegaal hout heeft gekapt in het bos.
Daarna naar Shevehir die in het ziekenhuis ligt. Zij heeft vorige week een hartinfarct gehad en wordt nu verzorgd. Daarna terug naar het depot waar de vrachtwagens binnen komen die eindelijk ingeklaard zijn. Op de boulevard 5 mannen opgepikt die mee helpen om de auto's te lossen. Hiervoor worden ze betaald en hebben zo wat inkomsten. Om 14.30 uur waren de auto's leeg en zijn we terug gegaan naar Janos en de andere gezinnen. Hebben spullen uitgedeeld en geld meegegeven aan een jongetje die het erg benauwd had en een breuk had van het hoesten. Dezelfde middag zijn ze nog naar de dokter gegaan.
Woensdag 25 oktober. De chauffeurs zijn weer vertrokken naar huis. Na het ontbijt gaan we naar een dorpje in de bergen. Daar ontmoeten we vijf verschillende gezinnen die heel arm zijn. We brengen ze meel, voedselpakketten, kleding en babyspullen. Met in ieder gezin hun eigen verhaal verlaten we het dorpje. De toekomst is uitzichtloos. Daarna gaan we naar Aphrodite en haar gezin en daar is het zoals altijd arm en vies. Ook zij krijgen meel, voedselpakketten en spullen voor de baby. Ondertussen zijn er drie van ons naar de drie weeskinderen in de stad. Aan een van hun wordt aangeboden om een kapperscursus te gaan doen om zo in hun eigen behoeften te kunnen voorzien. Er is gezorgd voor een stageadres waar ze gelijk kan beginnen.
Donderdag 26 oktober. De eerste stop is een school in Brekoc. Hier zitten 600 leerlingen op. We worden ontvangen door de directeur met koffie. Hij zorgt voor de verdeling van de rugtassen die hij gaat uitdelen aan de allerarmste kinderen. De rugtassen zijn verzorgd door de Otto Baronschool uit Katwijk aan de Rijn, die ze al vele jaren schenken. Na dit bezoek gaan we de busjes laden met meel, voedselpakketten, kleding en luiers en gaan op pad naar Pyran waar elf gezinnen wonen in erbarmelijke omstandigheden. Daarna terug naar Gjakova waar we nog enkele gezinnen bezoeken en voorzien van spullen die ze nodig hebben.
Vrijdag 27 oktober. Na het ontbijt naar Albanië. Allereerst fruit en wat lekkere dingen gekocht voor de ouderen in Albanië, die vier keer per week een warme maaltijd krijgen in Bajram Curri. Het is een mooi project die "Max maakt Mogelijk" ondersteunt. Daarna drinken we koffie met de coördinator van Albanië die er voor zorgt dat het meel, voedselpakketten en kleding vanuit Kosovo op de juiste manier uitgedeeld gaat worden. Dan weer terug naar Kosovo. We bezoeken nog het gezin van Kielé die een ander onderkomen moet gaan zoeken en voorzien hen van de nodige goederen. Onze laatste stop is een oudere vrouw die ook geen hout voor de winter heeft. Dit kopen we voor haar en brengen haar dat met voedsel en meel. De week is voorbij en morgen weer naar huis. Het was een mooie week en besluiten dan ook om volgend jaar weer terug te gaan. Want deze mensen kunnen niet zonder onze hulp. Helpt u ook weer mee?
