Het derde doelpunt van Tom Bijen wordt bij de dug-out gevierd.
Het derde doelpunt van Tom Bijen wordt bij de dug-out gevierd. Foto: Piet van Kampen

FC Rijnvogels heerst in uitduel tegen Smitshoek

Algemeen Sport

‘De uitslag was een normale afspiegeling van hetgeen er in het veld gebeurde. Onze spelprincipes waren allemaal voldoende. Rust en geduld aan de bal, de diepte zoeken en druk houden. Alleen hadden we de vierde goal wel eerder moeten maken’ was de analyse van de winnende trainer Thomas Duivenvoorden na afloop van het door de – vandaag - witte Vogels royaal met 4-0 gewonnen duel van Smitshoek. ‘FC Rijnvogels moet wel nederig blijven’ sprak hij met een niet te onderdrukken glimlach. Met andere woorden: met beide beentjes op de grond blijven.

Tom Bijen was met vier goals de gevierde man bij de Katwijkers. Hij kwam van Forum Sport, wist aanvankelijk geen basisplaats te verwerven, maar tegen Smitshoek bewees hij overduidelijk een waardevolle kracht te zijn. Van meet af aan mocht hij starten en binnen elf minuten wist hij na een corner de eerste al achter doelman Michael Fabrie te prikken. 

Het was na een redelijk gelijk opgaand begin waarin al snel duidelijk werd dat de Vogels grip op het duel hadden. Dat dit het begin van ‘Bijenfeestje’ zou worden zou hij zelf nooit hebben kunnen bevroeden. Het werd het wel. Drie minuten later mocht hij alweer de armen in de lucht steken na een assist van Roy van Leeuwen van dichtbij doeltreffend te hebben afgerond. De fraaiste van de onvervalste hattrick binnen twintig minuten was een krul van buiten de zestien die in de kruising binnen zoefde. Het was een van de beste helften die de Vogels dit seizoen op de mat legden. Wederom het succes van een team waar voor elke meter gestreden werd. Met en voor elkaar.

Een ongekende stand bij een tegenstander waar in het verleden niet altijd makkelijk was om een driepunter te scoren. Het team met ex-profs Luigi Bruins en Gyon Fernandez (beiden Feyenoord) dat Rijnvogels concurrent Capelle de enige nederlaag toebracht, kwam er niet aan te pas. Dat pas op slag van rust doelman Arie van der Niet zijn enige en belangrijke redding moest verrichten is een teken aan de wand. Zijn verdedigers heersten soeverein net zoals het hele team de wedstrijd onder controle had. Niet van plan om na de comfortabele voorsprong de bus te gaan parkeren maar gewoon verder op zoek naar een verhoging van de score. Die zat er voor de thee niet meer in alhoewel Tom Bijen met een poeier net naast dicht bij zijn vierde was. Die zou hij tot kort voor het scheiden van de markt bewaren. Dus laat volgens zijn trainer.

Het tweede bedrijf was net van een tandje minder gehalte dan de eerste rondgang. De Katwijkers controleerden het duel, creëerden de beste mogelijkheden maar voorlopig bleef de teller op drie staan. De thuisclub wilde wel maar kon geen vuist maken en de vogeldefensie niet aan het wankelen brengen. De aan- en uitvallen werden allen gepareerd. Uiteindelijk viel de vierde treffer in het zicht van de haven en ook hieronder zette Bijen zijn handtekening.

Uit de krant