Diamanten voor Dirk en Truus van Rijn

Het is al weer een paar weken geleden dat Dirk van Rijn (94) en Truus van Rijn-Moes (89) hun 65-jarige huwelijksdag vierden. Op 15 augustus werd deze voor hen bijzondere dag al herdacht en inmiddels is ook het feest met de hele familie gevierd. Het echtpaar blikt er met vreugde op terug net als op hun leven. ‘We hebben een geweldige tijd gehad’ vertelt de zeer gelovige Truus. ‘Het is niet onze verdienste en een wonder dat wij nog samen zijn’.

Door Piet van Kampen

Dirk is een geboren en getogen Katwijker en de wieg van Truus stond in Castricum. Geen dorpsgenoten dus die elkaar als zoveel stelletjes op de Voorstraat tegen het lijf liepen. Nee het zat anders. Een vriend van Dirk had verkering met een zuster in de Dr. Willem van den Bergstichting en Dirk ging af en toe wel eens mee. Truus werkte er. 

‘Ja toen al. Het was geen liefde op het eerste gezicht maar Dirk bleef komen en de aanhouder wint’, licht zij toe hoe hun band ontstond. Een band voor het leven. Het echtpaar werd de gelukkige ouders van Jaco, Bart, Karin en Marjolein. Tevens de trotse grootouders van acht kleinkinderen en de overgrootouders van vier achterkleinkinderen.

Honkvast

Hun eerste nestje was een kamer in de Annastraat. Het was van korte duur want het jong paar verhuisde naar de Merelstraat en waren daar een van de eerste bewoners. Zij wonen er vandaag de dag nog steeds en zijn er zeer tevreden mee. Honkvast dus. Dirk verdiende de kost bij de PTT - het was nog in het tijdperk van radiodistributie - en later als technicus in de telefonie. 

‘Ik ben bij veel huizen binnen geweest en heb ook de kerktelefoon aangelegd’, vertelt hij trots. Truus voedde de kinderen op en las graag, legde een puzzeltje en deed vrijwilligerswerk vanuit de Oude Kerk. Dirk was vaak in het Katwijks Museum te vinden of in Overduin waar hij jarenlang ritjes voor de bewoners reed. Hun eerste vakanties vierden zij met de kinderen in eigen land. Met de caravan naar Zelhem. Later bezocht het paar landen als Italië, Zwitserland en Israël.

Dankbaar

Dirk en Truus hebben nog veel lol met elkaar, fietsen nog regelmatig of gaan een hapje eten. Truus doet alles nog zelf in huis. Uit alles blijkt de zij dankbaar zijn dat zij dit samen nog mogen beleven. ‘Het is niet onze verdienste en elke dag is ons gegeven’. Woorden waarmee Truus nog maar eens aangeeft dat het van bovenaf aan hen wordt gegund.