Bart van der Pol ontvangt namens zijn vader postuum het Mobilisatie Oorlogskruis. | Foto: PR
Bart van der Pol ontvangt namens zijn vader postuum het Mobilisatie Oorlogskruis. | Foto: PR Foto: PR

Bart van der Pol ontvangt Mobilisatie Oorlogskruis voor zijn vader

Algemeen

Bart van der Pol heeft vrijdagmiddag 13 mei namens de familie het Mobilisatie Oorlogskruis en de bijbehorende oorkonde postuum van zijn vader Henk van der Pol in ontvangst genomen. De uitreiking vond plaats in het Oorlogs- en Garnizoensmuseum De Smederij in Ede.

In 1939 werd Henk van der Pol met de mobilisatie ingedeeld als chauffeur bij de Generale Staf. Aanvankelijk reed hij luitenant-generaal Reynders. Na de aanstelling van generaal Winkelman tot opperbevelhebber werd hij diens chauffeur. Na het bombardement van Rotterdam heeft Henk de generaal door brandend Rotterdam gereden om de capitulatie in Rijsoord te ondertekenen.

Krijgsgevangenschap
Generaal Winkelman had dan wel de capitulatie ondertekend, maar daarmee was de staat van oorlog nog niet beëindigd. Waar mogelijk probeerde de generaal te voorkomen, dat bedrijven die voor het Ministerie van Oorlog werkzaamheden hadden verricht, mee zouden werken met de bezetters. Op de verjaardag van Prins Bernhard verscheen de generaal onverwachts bij het paleis Noordeinde om het felicitatieregister te ondertekenen. Spontaan werd het Wilhelmus gespeeld. De toegestroomde menigte was enthousiast. Aanleiding voor de Duitsers om de generaal op 1 juli op te pakken en af te voeren in krijgsgevangenschap.

Henk van der Pol heeft zich op 10 juli 1940 samen met de adjudant van de generaal en de adjudant van de koningin, uit solidariteit, bij de autoriteiten gemeld om de generaal te mogen vergezellen in krijgsgevangenschap. De chauffeur mocht wel direct bij de generaal; de twee adjudanten niet. De generaal bevond zich in een kamp met opperofficieren. Toen Henk de generaal vertelde, dat de twee adjudanten zich bij hem hadden willen voegen, maar niet werden toegelaten, heeft Winkelman de Duitsers verzocht overgeplaatst te worden naar het kamp van de adjudanten. Vanuit Königstein, waar de generaal aanvankelijk gevangen werd gehouden, is het gezelschap toen overgeplaatst naar Hohenstein.

Van der Pol heeft met de generaals H.G. Winkelman, J.J. G. van Voorst tot Voorst, H. van Voorst tot Voorst, P.W. Best, A.R. van der Bent, H.C.G. van Lawick en viceadmiraal van Laer gevangen gezeten in achtereenvolgens, Königstein, Hohenstein, Johannesbrün, Lienz, Schokken en wederom Königstein. In dit laatste kamp waren zij getuige van het bombardement van Dresden.

Bevrijding
Aanvankelijk werd Königstein door de Russen bevrijd. Toen zij in de gaten kregen dat er hoge Europese officieren in het kamp aanwezig waren, trokken zij zich terug om de Amerikanen de gelegenheid te geven de officieren naar het westen af te voeren. Vanuit België gevlogen keerden zij op 13 mei 1945 in Nederland terug.

Generaal Winkelman heeft Henk van der Pol in eerste instantie gevraagd weer zijn chauffeur te worden. Dat ging niet door, omdat Winkelman werd benoemd tot militair raadsheer bij de Bijzondere Raad van Cassatie. De aanvankelijke functie in Duitsland, die Winkelman zou gaan vervullen, ging niet door. Omdat de generaal een militaire gezagsauto ter beschikking werd gesteld en daarin geen chauffeur mocht rijden, die zelf niet tot de gezagstroepen behoorde, kon Henk niet langer de chauffeur van de generaal zijn.

Onderscheidingen
Voor zijn standvastige houding in 1940 en de bijzondere diensten, aan alle generaals in krijgsgevangenschap bewezen, is bij Koninklijk Besluit van 14 september 1946, nr. 4 aan Hendrik van der Pol, op 31-jarige leeftijd de bronzen eremedaille met de gekruiste zwaarden van de Orde van Oranje Nassau toegekend. Nu is daar dus het Mobilisatie Oorlogskruis aan toegevoegd.

Uit de krant