FC Rijnvogels loopt zich stuk tegen gele muur

Wat maakt voetballen leuk voor het publiek? Juist ja als er twee teams in het veld staan die allebei willen voetballen. Daar was op De Kooltuin geen sprake van. Er was maar een team dat voetbal speelde en dat was de thuisclub. Op het parkeerterrein stond de spelersbus van DHSC en op het veld stond later een door de Utrechters geformeerde gele bus voor het hok van doelman Niels Willemsen.

Dat gele shirt met een zwarte V op de borst deed denken aan de goede oude tijd van DOS. In de jaren dat attractief voetballen nog de gewoonste zaak van de wereld was en waar het publiek voor kwam. Dat attractieve voetbal heeft de bezoekende Utrechters niet mee genomen naar Katwijk. Het gejuich na afloop vanuit de dug-out van de opponent sprak boekdelen. Zij kwamen om een punt te stelen en de missie was geslaagd. Door deze onterechte remise kwam de thuisclub twee punten tekort om goede zaken te doen want zowel Capelle als Zwaluwen morsten kostbare punten.

Trainer Thomas Duivenvoorden na afloop: ‘Onze tegenstanders speelden net als vorige week naar de stand van de ranglijst. Met als gevolg dat het moeilijk voetballen is tegen sterk defensieve ploegen. Wij hadden DHSC vanaf minuut een bij de kladden en waren de hele wedstrijd in balbezit. Het is natuurlijk balen maar ik ben niet teleurgesteld omdat mijn team er alles aan heeft gedaan. Over de arbitrage wilde de oefenmeester zich wijselijk niet uitlaten. En terecht. Frappant is echter hoe te horen als er nog een spits wordt ingebracht die de opdracht kreeg om mee te gaan verdedigen.

DHSC ontsierde het duel met veel vermeende blessuregevallen. Het haalde het ritme uit de wedstrijd waarin maar een ploeg werkelijk wilde voetballen en dat vanaf het begin af aan ook deed met verzorgd voetbal via de flanken. Het lukte echter niet om een bres in de gele muur te slaan. De vele corners leverden geen rendement op al had Virgil Tjin Asjoe een goede mogelijkheid om de score te open maar schoot te gehaast over. Een kopbal van Jesse Drieberen vloog centimeters naast en ook Tom Bijen zocht het doel te hoog. Het Utrechtse antwoord bestond uit lange halen-gauw thuis voetbal- zonder ook maar enige keren gevaarlijk te worden voor het doel van invaller doelman Sven IJzendoorn die een makkie had vandaag.

Na rust was de teruggekeerde Maarten Reyneveld dicht bij de openingstreffer maar zijn schot ketste via de handen van doelman Niels Willemsen en de binnenkant van de paal weer het veld in. De ultieme kans op een verdiende voorsprong ging teloor. De telkens terug plooiende bezoekers hanteerden immer de lange bal maar nimmer met succes. Scrimmages voor het Uterchtse hok konden niet worden verzilverd en de vertragingstactiek (soms vermeende blessures) van de gelen werkte vooral in de slotfase succesvol. Invaller Quicy Does had mogelijk de winnende op zijn pantoffel maar schoot te gehaast over om alsnog een verdiende overwinning te realiseren.