‘Bier, jenever, als er maar alcohol in zat’

Zijn verhaal over de kwalijke kanten van drank is waardevol genoeg om rond te gaan. Toch wil de 38-jarige Katwijker niet met naam en toenaam in de krant. Daarvoor vindt hij zijn geschiedenis als ex-alcoholist nog te beladen. ‘Het blijft toch Katwijk, he. Mensen roddelen soms. Ik denk niet dat mijn verleden in mijn voordeel werkt bij sollicitatiegesprekken.’

Tim Brouwer de Koning

Zijn ‘biecht’ begint de Katwijker met de ongeneselijke ziekte en het snelle overlijden van zijn vader. ‘Ik was toen 23 jaar, woonde nog thuis en was op weg om de propedeuse van mijn hbo-opleiding te halen. Met mijn vader had ik een goede band, dus zijn dood hakte er behoorlijk in.’

Om zijn problemen te verwerken (‘ik zat niet lekker in mijn vel’) dronk de jongeman meer dan goed voor hem was. Maar hoe gaat dat op die leeftijd? ‘Onder studenten was het gangbaar om alcohol te drinken, soms tot we allemaal verrot waren. Maar dat vindt niemand vreemd, dat hoort bij die levensfase. Mijn medestudenten wisten ook niet alles. Iedereen gaat op het hbo zijn eigen gangetje. Het hoort bij het Katwijkse cultuurtje om niet het achterste van je tong te laten zien. Ik dronk veel meer dan ik zei. Bovendien haalde ik – met de hakken over de sloot weliswaar - mijn propedeuse, dus kennelijk functioneerde ik nog normaal.’

Dronken
Toen hij op zijn 28ste alsnog stopte met zijn hbo-studie werden de problemen groter. ‘Ik ging werken en dronk dan voornamelijk in het weekeinde. Doordeweeks zorgde ik dat ik mijn werk kon doen. Maar toen mijn contract niet werd verlengd om mij onbekende redenen, miste ik een regelmatige dagbesteding. Daardoor werd het nog gemakkelijker om thuis alcohol te drinken. Om het even wat: bier, jenever, als er maar alcohol in zat. Een fles jenever van een tientje was al gauw goed om twee dagen dronken te worden.’

Nog was de bodem van de ellende niet in zicht. ‘Eigenlijk wist ik dat het niet goed was. Maar bij instellingen als GGZ en Brijder kwam ik niet verder. Soms ging ik naar de huisarts, die me dan een pilletje voorschreef. De zaak werd ernstiger toen ik aan het eind van het weekeinde in kennelijke staat nog even de auto wilde verplaatsen. Dat ging niet helemaal goed, want ik veroorzaakte in mijn onhandigheid een schadetje. Buren hebben de politie gebeld en toen hing ik. Na een blaastest moest ik meteen mee.’

Rijbewijs
Dat de Katwijker na bloedcontrole zijn rijbewijs moest inleveren had bovendien praktische consequenties. Hij kon daardoor niet meer gemakkelijk naar zijn werk in Almere pendelen. ‘In overleg met mijn baas moest ik voortaan met een collega carpoolen en ook met het openbaar vervoer reizen. Dat was omslachtig en werd onrendabel, zeker toen door corona de werktijden terugliepen. Weer gold: hoe minder werk, hoe meer tijd om te drinken.’

Blauw
De ommekeer kwam op een ander ogenblik van onbekwaamheid. ‘Door een val kwam ik verkeerd terecht op mijn arm. De pijn ging maar niet over en hij werd helemaal blauw. Voordat ik me in het ziekenhuis meldde had ik een week niet gedronken. Merkwaardig? Kennelijk vond ik diep van binnen dat er iets moest gebeuren.’

Met de behandeling van zijn (uit de kom geschoten) arm was het lek overigens nog niet boven. Naast medische assistentie had de Katwijker daarvoor nog meer hulp van buitenaf nodig. Voor praktische zaken – hij kon geen vin verroeren – viel hij terug op zijn moeder.

Om zijn leven verder op de rails te krijgen zocht hij eindelijk contact met De Brug. Contacten met die organisatie voor verslaafdenzorg had hij al langer, maar nooit intensief benut. ‘Ze waren wel eens aan de deur geweest, van Bemoeizorg. Ook hebben ze ooit een tasje met eten aan de deur gehangen. Ik zat er destijds niet op te wachten, al heb ik hun visitekaartje bewaard. Dat kwam van pas toen ik wat wilde veranderen in mijn leven. Toch twijfelde ik of ik moest opendoen toen ze weer eens op de deur stonden te bonken. Uiteindelijk heb ik de gok gewaagd en me aangemeld.’

Ontwennings-verschijnselen
De Katwijker was weliswaar gestopt met drinken, maar door ontwenningsverschijnselen was hij er slecht aan toe. Tot zijn opluchting hoefde hij niet te worden opgenomen en kon hij in een zomerhuisje terecht. Hij kreeg elke dag begeleiding om structuur in zijn leven aan te brengen en van de drank af te blijven.

Voor een terugval is hij niet bang. Daarvoor staat hij inmiddels sterk genoeg in zijn schoenen. Gesprekken met lotgenoten helpen hem. ‘Onderling hoeven wij de schijn niet op te houden en praten we openlijk over alcoholproblemen. Dankzij De Brug heb ik geleidelijk allerlei praktische regeldingen leren aanpakken, die ik eerder had laten versloffen. Zo ben ik voor het eerst sinds tien jaar naar de tandarts geweest, met slechts een klein gaatje. Lichamelijk heb ik gelukkig geen klachten.’

Op andere vlakken zijn er nog pijnpunten. Zo is het een hele toer om het rijbewijs terug te krijgen en daarmee zijn kansen op een betaalde baan te vergroten. ‘Zo’n rijbewijs kost sowieso een bak geld.. Bovendien willen ze bij het CBR zeker weten dat ik niet meer drink. Sporen van alcohol zijn soms na een maand nog in het bloed te vinden. Een test kan ik pas na een jaar doen, dus ik moet geduld hebben.’

Uitstelgedrag
Dat de Katwijker zijn verhaal graag deelt, doet hij vooral om anderen te waarschuwen. ‘Onverwerkt verdriet los je niet op met alcohol of drugs, maar eerder door erover te praten met vrienden, familie of professionele hulpverleners. Door uitstelgedrag heb ik daar te lang mee gewacht. Ik ben nog jong, maar heb wel wat jaren verspeeld. Mijn studie heb ik afgebroken, ik had meer met hobby - muziek -kunnen doen en heb nog geen baan, al liggen er kansen voor iemand met een mbo-diploma elektrotechniek.’

Goede voornemens heeft de Katwijker genoeg, maar het fenomeen Dry January is niet aan hem besteed. Hij laat de kalender niet bepalen of hij van de alcohol afblijft. ‘Dan sta je één maand droog en drink je daarna weer vrolijk verder. Dat zet geen zoden aan de dijk. Ik weet niet of ik ooit nog alcohol neem. Zo lang ik twijfel of ik de smaak weer te pakken krijg, drink ik geen druppel. Dan houd ik het liever bij een glaasje frisdrank.’

Cijfers GGD
Volwassenen (18-64) in Katwijk drinken meer dan in de regio Hollands Midden.
Overmatig drinken: 9% versus 6%.
Zwaar drinken: 12% versus 9%.
Jongeren (-18) in Katwijk drinken meer dan in de regio (30%versus 25%).
Waar vroeger middelengebruik, zoals alcohol, vooral een ‘jongensding’ was, is er nu steeds minder verschil tussen jongens en meisjes qua gebruik.
De cijfers uit 2008, 2013 en 2019 laten wel een dalende trend zien in het gebruik van alcohol.

Zet je alcohol-gebruik op pauze
Heb je onbewust een patroon ontwikkeld, waarbij je vrijwel dagelijks alcohol drinkt? Wil je zien wat er gebeurt als je dat gewoontegedrag doorbreekt? Doe dan mee aan IkPas.

IkPas is de uitdaging aangaan met jezelf. Je drinkt een maand geen alcohol om te kijken wat het met je doet. Je wordt je bewuster van de keuze die je kunt maken om wel of niet te drinken, je doorbreekt je vastgeroeste patronen en alcohol is niet meer vanzelfsprekend.

Maar dat zijn niet de enige effecten van meedoen aan IkPas. Veel deelnemers ervaren ook lichamelijke voordelen. Zo voelt 62 procent zich bijvoorbeeld fysiek fitter, slaapt 55 procent beter en verliest 32 procent gewicht.

IkPas helpt je bij je uitdaging. Je kunt er terecht voor vragen, tips, artikelen, recepten; alles om jouw uitdaging te volbrengen.