Herdenking op zee geblevenen: 'Soms werd een lichaam gevonden, meestal niet'
AlgemeenDorpsgenoten die tussen 1919 en heden op zee zijn omgekomen en gebleven, zijn gisteravond herdacht bij het monument op de noord-Boulevard. Burgemeester Cornelis Visser en wethouder Jacco Knape legden namens het gemeentebestuur een krans en de burgemeester sprak een in memoriam. Daarna konden nabestaanden een roos in het monument steken.
Op het in 2005 gebouwde monument op de Boulevard staan bijna 300 namen, uitgesneden in staal, van de mannen die de afgelopen honderd jaar niet terugkeerde vanaf zee. Voor gezinnen en families een plek om te herdenken en te herinneren.
De herdenking, georganiseerd door Stichting Visserijdagen Katwijk, is omgeven door symboliek. Mannenzanggroep Sion en Harmonie Katwijk gaven de muzikale omlijsting bij de herdenking.
100 en 50 jaar
'Op dit monument staan 277 namen. Het gaat over 175 weduwen die zijn achtergebleven. 293 vaders en moeders die hun zoon nooit meer terug zagen komen. Bijna 600 kinderen; de nabestaanden. Want voor de nabestaanden was het ook vreselijk. Soms werd er een lichaam gevonden, meestal niet.' sprak burgemeester Cornelis Visser.
Lies van Beelen van Stichting Visserijdagen Katwijk refereerde in een gedenkwoord aan de vissers die in 1919 en 1969, honderd en vijftig jaar geleden, omkwamen. 'Terug naar 29 november 1919. Onder de kust van Engeland vaart de zeillogger KW 85, aan boord 14 bemanningsleden. Als het schip op een zeemijn loopt, probeert de bemanning een ontploffing te voorkomen. Dat lukt niet. De KW 85 wordt uit elkaar geslagen, een van de bemanningsleden komt direct te overlijden. De rest belandt in het ijskoude water. 9 van de 14 bemanningsleden verliezen het leven, 5 uit Katwijk.'
Achter elk van de 277 namen, uitgesneden in staal, gaat een verhaal. Een herinnering.
