Toren in Zicht

De Brabanders Truus en Louis wonen sinds 2006 in Rijnsburg. Hun belevenissen willen ze graag met u delen.

In bikini

Wat hebben we al een paar heerlijke weken achter de rug. Met heel warm mooi zomer weer. Ik heb genoten. Als het te warm is om iets te doen, leg ik mezelf neer op de ligstoel op het balkon, parasol uit, boek erbij en genieten maar. Voordeel van wonen in een appartement is dat weinig mensen mij zien liggen, maar ik wél alles kan zien. En op onze derde verdieping staat meestal wel een windje. Het is daar dan ook heerlijk toeven. Ik kijk dan ook terug op een soort prevakantie. Maar hieraan vooraf ging wel een persoonlijke worsteling. Een nieuwe bikini of een badpak. Eind vorig jaar besloot ik mijn bikini, die ik al jaren had, weg te doen. Dan moet ik volgend seizoen wel een nieuwe kopen, vertelde ik aan mezelf. En toen was het zover. In een badmodezaak liep ik naar binnen en zocht in het rek. Ik nam er een paar mee naar de paskamer. Allerlei verschillende soorten: unikleur, met bloemen en verschillende figuren erop. Met gewone bandjes, en strapless bikini's. Ik had de tijd, dus daar lag het niet aan. Ik liep naar de paskamers en hing de zevental verschillende bikini's op de haakjes. Ik begon de minst leuke aan te trekken. Oeps, geen gezicht. Nummer twee. In het pashokje naast me hoorde ik een hoop gesteun en gezucht. Ik hoorde de betreffende mevrouw het gordijn openschuiven en vragen: 'En hoe vind je deze?' 'Nee, mam dat kan echt niet meer. Het is geen gezicht. Volgens mij is het tijd voor een badpak.' Haar moeder zei met enige twijfel in haar stem: 'Nee hoor, dat vind ik helemaal niets. Als je gaat zwemmen blijft dat ding zo lang nat. Ik vind best dat een bikini nog wel kan.' Ondertussen had ik bikini nummer drie aangetrokken en ik werd er niet echt vrolijk van. Ook ik wilde zeker niet aan een badpak, maar als ik in de spiegel keek werd ik ook niet blij van mezelf. Ik nam me voor om de komende maanden geen gebakjes meer te eten, en bij de borrel alleen nog maar een wortel of een stuk komkommer te nemen. Mijn gemijmer werd onderbroken door de verkoopster: 'Lukt het mevrouw?' Het gordijn ging een stukje open en ik zag de verkoopster mij van top tot teen bekijken. 'Ehhh, nee, niet echt,' antwoordde ik. 'Misschien staat een badpak mij beter', vroeg ik haar.' 'Nee hoor mevrouw, u hebt gewoon een te kleine maat aan. Een maatje groter zal u veel beter staan. Zal ik eens even wat andere modellen voor u halen.' En weg was ze. Ik ging op het bankje zitten in afwachting op de verkoopster. Even later werd het gordijn weer opengeschoven en gaf de verkoopster mij een aantal bikini's. 'Ik heb wat andere modellen voor u opgezocht, zal u veel beter staan.' En inderdaad ze had gelijk. Ik koos de leukste uit en voelde me prima in deze bikini. Ik bedankte haar voor het advies. 'Ach mevrouw, wat maakt het uit, een maatje groter. Als u van de zomer maar van zon, zee en strand kan genieten.' Dat ga ik zeker doen, als de zomerstorm weer is gaan liggen.

Houdoe.