Afbeelding
Foto: PR

Bakkie: waarden

Column Columns

Communicatieadviseur/columnist Teuntje van Delft kijkt tweewekelijks met gevoel, scherpzinnigheid en humor naar de wereld om ons heen.

Waarden

Het is bijna een understatement om te zeggen dat we in een vreemde tijd leven. De televisiebeelden laten ons de wreedste dingen zien en ook op de radio wordt het niet vrolijker. En toch besloten we met ruim 4,2 miljoen mensen in Nederland gelijktijdig af te stemmen op het interview met onze Koning Willem Alexander. Met een gemiddelde gezinsgrootte in Nederland van 2,5 personen betekent dat bijna 11 miljoen mensen. Een gigantisch aantal. Bijna driekwart van de bevolking. Meer dan een Internationale voetbalwedstrijd van Oranje, een uitzending van 'Boer zoekt Vrouw' of de Olympische Spelen.

De Koningsdaguitzending van 27 april stond eveneens met stip op 1 met maar liefst 3.020.000 kijkers. Dat betekent dat ruim 7 miljoen kijkers rond de buis zaten op het moment dat de Koninklijke familie Tilburg bezocht. Het lijkt er op dat de rest van Nederland op dat tijdstip buiten feest vierde tijdens de vele activiteiten die werden georganiseerd.

In Rijnsburg hadden we er toen al een aubade, het ballon oplaten, het uitdelen van de lekkernijen, de vrijmarkt voor een deel en een bezoek aan Vlietstede opzitten. Het blijft elke keer weer bijzonder dat er zoveel volwassenen en kinderen in alle vroegte naar de aubade komen. Even na negenen loopt het Koomansplein lekker vol. Zeven voor half tien gaat het regenen en krabbelt menigeen achter zijn oor. Half tien is het droog en staan we met zijn allen te zingen op een vol plein.

Natuurlijk is het gesprek van de dag het interview met de Koning. Zijn rol als zoon, echtgenoot, vader, broer, familielid en Koning van een land. We maken hernieuwd kennis met de mens Willem Alexander. Terwijl de burgemeester en voorzitter van de Oranjevereniging hun woordje doen, kun je maar één ding denken. Wat er ook gebeurt, we leven een saamhorige gemeente en een bevoorrecht land. Met een Koningshuis dat één is met de mensen die er wonen. Die voor een groot deel dezelfde normen en waarden hanteren als zijzelf en ook bezig zijn hun kinderen op te laten groeien, zoals zij die drie 'prachtige' jongedames, die staan voor wat ze doen. Die met een paar ogen de wereld inkijken waarvan je stil wordt. Net als wij, hopen zij dat die kinderen straks hun inbreng hebben in een vrij land en dat er een toekomst voor hen ligt waarin zij gelukkig zijn. 's Avonds bij het journaal horen we dat de steun aan de monarchie weer gestegen is naar ruim 70%. En of het zo moet zijn lopen we langs het mausoleum, de basis van het ontstaan van Rijnsburg, naar de bewoners van Vlietstede. Zij kijken stralend uit naar het bezoek, met naast Robert Jan Heemskerk van de OV, de wethouders Knape en Van der Spijk en niet te vergeten de gedecoreerden. Het oranjegebak staat klaar en de muziek gaat van start.

Een kneuterig landje? Als het afgelopen is, word ik aan mijn jas getrokken. 'Zien we je weer bij de seniorenmiddag?' 'Natuurlijk.' Ik kijk nu al weer uit naar de feestweek.

Uit de krant