Zondagpraet: keuzes maken

Zondagpraet is een rubriek over geloof en religie.

‘Liever een beetje vreemd mens in deze wereld, dan zo vertrouwd met de wereld om je heen dat je geen enkel onderscheid meer ziet’, schrijft ds. Pieter L. de Jong in één van zijn vele preken. Het gaat dan over Mozes, u weet wel, dat kleine mensje, door zijn moeder in het biezen mandje in de rivier de Nijl gezet. De dochter van Farao vist hem eruit. Zijn naam, Mozes, betekent ook ‘uit het water gehaald’. Mozes groeit op in luxe en rijkdom, als een prins. Die Mozes toch. Porsche voor de deur, mooi huis, geld als water. Dan heb je het best toch? Of?

Kerst, de kribbe met het kind van Betlehem: Christus, Gods Zoon. Hij verliet het koninklijke paleis om mens te worden. Maar geen plek voor Hem op de aarde. Niks geen eer of rijkdom. Zijn leven gaat van de kribbe naar het kruis. Daar hangt Hij straks. Boven het kind van Kerst wordt een bordje met de tekst 'Koning der Joden' gespijkerd; iedereen kan het weten. Maar goed, een jonge man van nog geen 34 jaar oud sterft een vreselijke dood. Dan heb je toch geen best leven. Een trieste geschiedenis. Of?

Prins Mozes heeft alles met Koning Christus te maken. Of beter gezegd: Christus heeft alles met Mozes te maken. Letterlijk. Hij is in de weg van kribbe naar kruis, opstanding en hemelvaart, ook de 'heelmaker' van Mozes. Christus is bepalend in het leven van Mozes, bij de keuzes van Mozes. God gaat met Mozes Zijn weg en Mozes met God. Dat gaat niet altijd even vroom en netjes. Het is een bijzondere geschiedenis. Klik straks maar eens op de link hieronder...

Je ontdekt in het verhaal van Mozes veel leerzame lessen voor ons eigen leven. Wat is de bijbel toch mooi. Geen oud boek met een versleten verhaal. Nee, actueel nieuws, voor vandaag... én morgen. God heeft het beste met ons voor. 

‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’ (Joh.3:16)

Lees meer over Mozes: ’Als volwassen moet je keuzes maken…’