'Zij van Katwijk' slaat een brug tussen heden en verleden Katwijk
Algemeen Katwijk- \'Alles klaar, stilte, camera loopt\'. Regisseur, acteurs, cameraman, assistenten, iedereen loopt en praat door elkaar in het Katwijks Museum bij een opname van een scène voor de korte film \'Zij van Katwijk\'. De film wordt op verschillende plekken in Katwijk opgenomen, zoals bij de vuurtoren, in het museum en rond de oude kerk. Nostalgische plekken om herinneringen van vroeger goed uit te kunnen beelden in de film, die verhaalt over Hanna van Vliet, een meisje van 16. Met Katwijk als achtergrond vertelt ze wat ze ziet. Niet alleen op de grond, maar ook in haar hoofd. Gebaseerd op gesprekken met jongeren uit Katwijk heeft deze film een echt Katwijks karakter.Over willen weggaan, maar moeten blijven. De film gaat 12 december in première in het museum.door Erwin Plug
\'Zij van Katwijk\' is een co-productie van Jeugdtheaterhuis Zuid-Holland en Kunstgebouw en wordt gefinancierd door de provincie Zuid-Holland.
In het kader van het themajaar Leve de Limes! dit jaar, zijn er diverse activiteiten die de geschiedenis van Zuid-Holland onder de aandacht brengen. Kunstgebouw coördineert voor de provincie Zuid-Holland de markering van de Limes in het landschap met enkele kunstuitingen.
Kunstgebouw ontwikkelt daarnaast een Volkscultuurproject. Hiermee wil zij de identiteit van de regio benadrukken, door verhalen te verzamelen van jong en oud. Een scenarioschrijver bewerkt deze verhalen tot een scenario. Theo Ham, directeur van het Jeugdtheaterhuis en tevens acteur in de film, vertelt: \'\'We proberen het verleden te koppelen aan het heden. Langs de Limes, grens van het oude Romeinse Rijk, liggen verschillende plaatsen met geschiedenis en die leggen we vanuit diverse standpunten vast in een korte film. Naast Katwijk komen ook Alphen, Bodegraven en Zwammerdam aan bod in onze films. Aangezien Katwijk een groot vissersverleden heeft, willen we die identiteit eruit lichten binnen het kader van het themajaar. In de andere plaatsen gebruiken we ook een thema, gericht op hun geschiedenis\'\'.
In de uiteindelijk 20 minuten durende fictieve film wordt niet gesproken. Helmi Weststraten, freelance producente van het Kunstgebouw: \'\'De teksten worden achteraf ingesproken en in de film gemonteerd. Het zijn de gedachten van de hoofdpersoon Hanna, die je hoort\'\'. Ze vertelt wat ze ziet. Ze praat als het ware met de zee, met de meeuwen en met al lang overleden vissers. Zoals priesters vroeger verhalen overleverden, zo doet zij dat nu. Hanna probeert te ontsnappen aan haar situatie: ze weet van de pijn en waar de pijn vandaan komt. Toch kan ze er niets aan doen. Ze blijft zitten waar ze zit. Soms loopt ze weg, maar haar voeten brengen haar altijd weer thuis. Een film over willen weggaan, maar moeten blijven. Typisch iets Katwijks. Weststraten vertelt: \'\'De teksten zijn gebaseerd op gesprekken met zo\'n tien jongeren uit Katwijk, onder leiding van scenarioschrijver Rick Steggerda. Eerder zijn de jongeren uitgenodigd voor een gesprek bij een maaltijd in het Scheltema Complex in Leiden en daaruit kwamen verhalen die voer zijn voor de film\'\'. Hanna de Jong, de jonge actrice uit Gorinchem, pakt haar rol inmiddels weer op en luistert nog even naar aanwijzingen van regisseur Rolf van Eijk. Wederom stilte in het museum voor de volgende \'take\'. Het museum is er ook deels bij betrokken om de film waarheidsgetrouw en authentiek over te laten komen. De film speelt zich af rond 1900, dus moeten er in de film geen attributen voorkomen, die veel later pas zijn gemaakt. Er wordt nog wat geschoven en weggehaald. De acteurs bespreken de scène en nemen hun stellingen in. Actie! Verder is er geen Romein te bekennen. Wel een typisch Katwijks schouwspel met de vissersgeschiedenis mooi in beeld gebracht.
